Orijinal adı: Playing With Fire
Yazar: Tess Gerritsen
Çevirmen: Cumhur Mısırlıoğlu
Sayfa Sayısı: 304
Baskı Yılı: 2016
Dili: Türkçe
Yayınevi: Martı
Tüyap'tan aldığım romanlardan ilkini devirdim bile. Tess Gerrtisen her zaman bende ayrı bir yeri olan yazarlardan. Rizzoli serisiyle aşık olduğum tarzı bu kitapta biraz değişmiş buldum.
Kitapta Julia'nın Roma'da bulduğu bir müzik metni sonrasında yaşadıkları anlatılıyor. O melodiyi ne zaman çalsa kızının korkunç şeyler yaptığını görüyor ve öz kızından korkmaya başlıyor. Aynı zamanda bir de geçmişte geçen hikayeyi anlatıyor yazar. Lorenzo bu bestenin sahibi ve İtalya'da İkinci Dünya Savaşı zamanlarında başına gelmedik şey kalmayan bir Yahudi. Hitler ve Mussolini'nin pisliklerini bir de bu şekilde dinleyince gerçekten inanılmaz moral bozucu oluyor. Başlarına gelenler sizi gerçekten üzüyor ama aynı zamanda o melodinin neden bu derece uğursuz olduğu da anlaşılıyor.
Julia'nın hikayesi biraz tahmin ettiğim gibi gelişti. Kimse ona inanmıyor, kimse onu tam olarak dinlemiyor, Julia da kendi kızından inanılmaz korkuyor. Kendini Incendio bestesinin sahibini ararken Venedik'te buluyor ama bu sefer de peşine silahlı insanlar düşüyor ve işler hepten karmaşıklaşıyor.
Kitabın tarzındaki farklılık bence geçmişe dönüp sonra arada bir geleceği anlatması. Tess'ten okumaya alışık olduğum bir şekil değil. Ayrıca konu hakkında ciddi araştırmalar yapmış ve bu kaynaklarını da belirtmiş. İlginç kısımsa, İkinci Dünya Savaşı boyunca en az Yahudi nüfusu katledilen ülke İtalya olmuş. Nedenlerini araştırmak isteyen araştırabilir ama bilgi olarak çok ilginç. Muhtemelen halk olarak faşizmle pek alakaları olmadığından, çünkü hatırlarsanız Kurtuluş Savaşı'nda da işgal etmeden çekilmişlerdi.
Kısacası okurken uykusuz kaldığım, en başlarda bir hayli gerildiğim, sonlara doğru da üzüldüğüm bir roman oldu. Ama yine güzel yazılmış yine güzel yazılmış. Bu kadın ne yazsa okunur.
0 Yorumlar